ನೀ ಮುಂದೆ ನಿಂದೆ !

 ನೀ ಮುಂದೆ  ನಿಂದೆ !

ಮೊಂಬತ್ತಿ ಬೆಳಕಿನಲಿ ನೀ ನಡೆದು ಬಂದೆ
ಜರತಾರಿ   ನೀಲಿ ಸೀರೆ ನೀನುಟ್ಟು ನಿಂದೆ !
ಉಬ್ಬಿದ ಹುಬ್ಬು ತುಂಬಿದ  ನಗು  ಮೊಗದಲಿ
ಕೈಯಲ್ಲಿ ಸೀರೆಯ  ನೆರಿಗೆ !
ಪಾದವ ಆವರಿಸಿ ಗೆಜ್ಜೆಗಳ ಬೆಳ್ಳಿ ಸರಿಗೆ !

ಇಂಚಿಗೊಂದು  ಪಾದ ಬೆಳೆಸಿ ನಿನ್ನ ಸವಾರಿ
ಸಾಗಿತ್ತು  ಎನ್ನೆಡೆ ಇಲ್ಲದೆ ಯಾರ ರುವಾರಿ
ಏನದೋ ಬಿರಿದ  ತುಟಿ ತುಂಬಾ  ನಗುವು
ಹಲ್ಲು ತೋರಿ ನಗುವ  ಸಣ್ಣ ಮಗುವು !

ಕಣ್ಣು  ಪಿಳಿಪಿಳಿಯಾಡಿಸಿದೆ  ಒಂದೆಡೆ ನಿಲ್ಲದೆ
ಯಾವುದೋ ತುಮುಲದಲಿ ಎನ್ನ ಹುಡುಕಾಟದಿ
ಸೆರಗಿಗೆ ಮೆರಗು ಕೊಡಿಸಿದೆ ಇನ್ನೊಮ್ಮೆ ಸರಿಪಡಿಸಿ
ದೃಷ್ಟಿಯ ನೆಟ್ಟಿದೆ ಓಮ್ಮೆಲೆ ನನ್ನ ಮೇಲೆ !

ಸೋತು  ಹೋದೆ  ನಾ ನಿನ್ನ ನೋಟಕೆ
ಸೌಂದರ್ಯದಾಟದಿ ಬೆರಗಾದೆ ನಿನ್ನ  ಮಾಟಕೆ
ನಿನ್ನ  ಸಿಂಹ ಕಟಿಯ  ಬಳಸುವ ಬಯಕೆ
ನಿನ್ನ  ಜೇನಿಗೆ ದುಂಬಿಯಾಗಲೇ ಓ ನನ್ನಾಕೆ !

       -ಅಕುವ

                      ೨೭/೦೭/೧೯೯೯

(ಇದು ಮುಂಬೈಯಲ್ಲಿ ಬರೆದ  ಮೊದಲ ಕವನ)